-
1 oczyścić
глаг.• обчистить• обчищать• очистить• очищать• почистить• расчистить• расчищать• чистить* * *oczy|ścić\oczyścićszczę, \oczyścićszczony сов. 1. очистить;\oczyścić ubranie очистить (почистить) одежду;
2. оправдать, признать невиновным;\oczyścić z zarzutów kogoś снять обвинение с кого-л., признать невиновным кого-л.* * *oczyszczę, oczyszczony сов.1) очи́ститьoczyścić ubranie — очи́стить (почи́стить) оде́жду
2) оправда́ть, призна́ть невино́внымoczyścić z zarzutów kogoś — снять обвине́ние с кого́-л., призна́ть невино́вным кого́-л.
См. также в других словарях:
oczyszczać się – oczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczyścić z czegoś siebie, swoje ubranie; ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczyścić się z błota, z insektów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić … Słownik języka polskiego
obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… … Słownik języka polskiego
